Thursday, July 29, 2021

महंथ राजेंद्र का लागि सही रणनीति: पार्टी भित्र बसेर संघर्ष गर्ने

अर्को पार्टी दर्ता गर्यो कि सांसद पद जान्छ। त्यस्तो रणछोड़ काम गर्नुहुँदैन। चुनाव मा जिताएको जनता ले हो, उपेंद्र यादव ले होइन। आफ्नो सांसद पद कायम राख्नुपर्छ। 

कुनै पनि पार्टी भित्र बहुमत पनि आधिकारिक हो, अल्पमत पनि आधिकारिक हो। आंदोलनकारी शक्ति कदम कदम मा सर्वसम्मत निर्णय गर्नुपर्छ। गर्न नसके बहुमत को निर्णय, अल्पमत को सम्मान हो। 

पुर्ण केंद्रीय समिति को बैठक को माग गर्नुपर्छ। त्यो पो आधिकारिक हो। 

उपेंद्र यादव ओली पथ मा हिडेका छन। ओली ले पार्टी भित्र का समिति हरु पुनर्गठन गरे आफूखुशी। अहिले उपेंद्र यादव ले त्यही गरेका छन। त्यसो गर्न पाइँदैन। 

यस संसद मा संविधान संसोधन को झिनो आशा छ। त्यो बाँकी रहिरहेसम्म पार्टी भित्र बसेर नै संघर्ष गर्नुपर्छ। 

मुख्य कुरा पार्टी महाधिवेशन हो। त्यस पछि को आधिकारिक भनेको केंद्रीय समिति हो। त्यहाँ त पुर्व राजपा अहिले पनि ५०% नै हो। पार्टी अध्यक्ष भनेको पार्टी महाधिवेशन माथि होइन, केंद्रीय समिति माथि होइन। 

केंद्रीय कार्यकारिणी समिति पुनर्गठन गर्न पाइँदैन। त्यसका विरुद्ध पार्टी भित्र संघर्ष गर्नुपर्छ। 

प्रचंड र देउबा लाई वामपंथी लोकतंत्रवादी लागेको छैन। जसपा भित्र त्यस्तो नौटंकी सुहाउँदैन। 

संसद पद कायम छ। केंद्रीय समिति कायम छ। पार्टी भित्र बसेर संघर्ष गर्नुपर्छ। 

दुबै पक्ष लाई एक अर्का को खाँचो छ। माधव ले अब देउबा लाई भोट दिन मिल्दैन। ओली ले अब त डंडा बरसाउँछन। देउबा ले महंथ र राजेंद्र पक्ष लाई पनि नमिलाये पंगु सरकार हो यो। कदम कदम मा अल्पमत। महंथ राजेंद्र पक्ष ले भन्ने गरेको सत्ता मा रहेको सँग हो कुरा गर्ने। भने पछि अब कुरा गर्ने देउबा र उपेंद्र सँग। न्युनतम कार्यक्रम बन्न बाँकी छ। त्यसमा सहभागी हुनुपर्छ। 

नेपाली कांग्रेस एक पार्टी तीन गुट हो। अहिले त एक पार्टी एक दर्जन गुट भइसक्यो। एमाले एक पार्टी दुई गुट हो। माओवादी कांग्रेस जस्तै हो। पार्टी भित्र बाहिर सबैलाई हेर्दा। जसपा एक पार्टी दुई गुट हुनु राम्रो त होइन तर समस्या होइन। पार्टी एक राख्नुपर्छ। गुट चलाएर बसे भो। 








जसपाले चार महिने संगठन सुदृढीकरण र जनजागरण अभियान चलाउने



वैकल्पिक शक्ति होइन पुच्छर शक्ति

हुन त पानी बगिसक्यो। धेरै मन्थन गरेर काम छैन। दुबै पक्ष को राजनीति समाप्त भएर जान्छ। पहिलो संविधान सभा मा टुटफुट भएर त्यस पछि जसरी सबैले चुनाव हारे, अब त्यो अवस्था मा पुगे। त्यति बेला पार्टी एक गर्ने मौका थियो। यस पटक त्यो मौका छैन। उमेर ले पनि साथ दिँदैन। प्रचंड अब जंगल पस्न मिल्दैन, उमेरले साथ दिँदैन भने जस्तो। 

मानसिक दासता रोग को सामान्य लक्षण हो आफु आफु मिलेर बस्नै नसक्ने। जो आफै मानसिक दासता को रोगी हो उसले पहाड़ी पुर्वाग्रह सँग कसरी लड्ने? 

यो नाटक को शकुनी भने बाबुराम हो। एमाले भित्र हुँदा अशोक राई सँग नपाएको सामीप्य, माओवादी भित्र हुँदा बाबुराम सँग नपाएको सामीप्य अहिले उपेंद्र जी लाई पाए जस्तो लागिरहेको छ। राजा लाई भेट्न जान्छन मानिस हरु आज पनि। 

ओली ले आफु लाई बेइज्जत गरेर मंत्रीमंडल बाट निकाल्यो भन्ने एजेंडा हो उपेंद्र यादव को। पार्टी एक राखेर दुबै पक्ष सँग बार्गेनिंग गरेर आफ्नो दुनो सोझ्याउने हो। तर अहिले फोकटमा देउबा को पछि लागेका छन। मुद्दा पुर्ण रूपले छोडेको अवस्था छ। 

महंथ ले पनि झुठा मुद्दा फिर्ता को वार्ता शुरू गर्दा अर्को पार्टी अध्यक्ष सँग विचारविमर्श गर्नु पर्दैन? कसलाई पठाउने, किन पठाउने? दुबै अध्यक्ष बसेर गफ गर्नु पर्दैन? ओली को घाम तापेर पार्टी भित्र उपेंद्र यादव लाई माइनस गर्ने? अहिले उपेंद्र जी देउबा प्रचंड को घाम तापेर महंथ राजेंद्र लाई माइनस गर्ने? मानसिक दासता रोग नै त्यस्तो हो। आफु आफु मिलेर बस्नै नसक्ने। जो आफै मानसिक दासता को रोगी हो उसले पहाड़ी पुर्वाग्रह सँग कसरी लड्ने? 

संसदीय अंकगणित अनुसार महंथ को रणनीति सही थियो। तर त्यस का लागि चरम पार्टी एकता र अनुशासन को आवश्यकता थियो। त्यस को गरे ठीक उल्टो। महंथ राजेंद्र ले। 

महंथ राजेंद्र ओली को पुच्छर हो, उपेंद्र देउबा प्रचंड को पुच्छर हो भने मधेसी जनता महंथ राजेंद्र उपेंद्र को पछि पछि किन लाग्छ?

३० वर्षे दुइ दलीय भ्रष्टाचारतंत्र का साइड हीरो हरु। ३० वर्षे दुइ दलीय भ्रष्टाचारतंत्र का लोकेन्द्र बहादुर शेर बहादुर। 

मधेसी जनता को मैंडेट थियो, राजपा र सपा एकीकरण। मैंडेट पुरा नगर्दा दुबै पक्ष को राजनीति समाप्त हुने देखियो। वैकल्पिक शक्ति होइन पुच्छर शक्ति हो। नंगरी।