म नया संविधान सभा को पक्षधर हुँ। तर देशलाई तानाशाही को जोखिम को बाटो लाने पक्षमा छैन। महामारी को बेला मा बिना संसद को देश को पक्षमा छैन। संविधान सभा सम्म पुग्ने लोकतान्त्रिक बाटो छ। संविधान संसोधन गरे त्यो नजाने गाउँ को बाटो हो।
प्रधान मंत्री ले जुन सुकै बेला राजीनामा दिन सक्ने हो। विश्वास को मत प्राप्त गर्ने प्रयास किन नगरेको? राजीनामा किन दिएको भन्ने प्रश्न उठ्दैन। तर न राजीनामा दिने काम भयो न विश्वासको मत प्राप्त गर्ने प्रयास भयो।
संसद सखाप पारेर, अध्यादेश को बाटो बजेट ल्याएर दक्षिण एशिया मा अहिले सम्म नदेखिएको चुनावी धाँधली गरेर दुई तिहाई ल्याउने रोडमैप नै हो ओली को। ३६ सालमा सुर्य बहादुरले चुनाव जित्न जंगल मासेको, अहिले ओली ले बजेट मास्छ। होइन भने पार्टी एक हुँदा नआएको दुई तिहाई अहिले तीन फ्याक हुँदा कसरी आउने हो? कहाँ बाट आएको छ त्यो आत्म विश्वास? विद्या देवी पनि फेरि दोस्रो पटक राष्ट्रपति बन्ने सपना देख्छिन।
उपधारा ५ मा त सरासर बेइमानी नै भयो।
अदालत गएर ओली लाई बजेट ल्याउन बाट रोक्नुपर्छ। कि त विश्वासको मत प्राप्त गर होइन भने राजीनामा देउ भन्ने मा पुर्याउनुपर्छ।
त्यही एउटा झिनो आशा हो।
देउबा र प्रचंड ले राजनीतिक गलती नगरेका होइनन। समस्या त यो छ कि अदालत ले संसद ब्युंताए पनि देउबा र प्रचंड को लिडे ढिपी ज्युँ का त्युं रहन सक्छ। अहिलेको अवस्थामा खिलराज बन्न सक्ने सांसद महंथ मात्र हो। त्यो स्वीकार गर्न सकिरहेका छैनन दुबै।
जसपा ले पनि राजनीतिक गलती गरेको छ। अब संसद नै छैन भने हुन्छ त संविधान संसोधन? ओली ठग मान्छे। ठग्यो। एक अर्का सँग यूट्यूब मार्फ़त गफ गर्ने। आमने सामने बसेर गफ गर्न नसक्ने महंथ, राजेंद्र र उपेंद्र। बाबुरामले फेरि महंथ लाई लौरो भन्न भ्यायेका? ओली ले आँप भने जस्तो हो।
अदालत जानुपर्छ तर जानु अगाडि नै महंथ को नेतृत्वमा सर्वदलीय सरकार को खाका कोरेको हुनुपर्छ। होइन भने घुमीफिरी रूमजाटार। अदालतले दुई दुई पटक ब्युंताएको संसद फेरि विगठन हुन्छ।
डूबते नेपाल की अंतिम आशा – महंत ठाकुर : अजयकुमार झा ..... मदारी भी भांति भांति के देश, प्रदेश, क्षेत्र, भाषा तथा संस्कार के होने के कारण सारे के सारे नेता, बुद्धिजीवी और विश्लेषक लोग भी कन्फ्यूजिया गए हैं ऐसा लगता है।
