Showing posts with label rameshwar raya yadav. Show all posts
Showing posts with label rameshwar raya yadav. Show all posts

Saturday, December 14, 2019

मधेस आन्दोलन को गंतव्य, दलीय लोकतंत्रको अभ्यास



अहिले नेपालको राजनीति नेकपा युगमा छ। यो युग ५ वर्ष चल्छ कि १० वर्ष नै त्यो समयले बताउला तर २०४६ पछि नेका युग चलेको हो। सद्भावनाका संस्थापक गजेन्द्र नारायण सिंह काँग्रेस पृष्ठभुमि बाट आएका थिए। उपेन्द्र यादव एमाले माओवादी हुंदै आएका वाम पृष्ठभुमि का हुन। नेका युग समाप्त भएर नेकपा युग शुरू हुनु वाम पृष्ठभुमि का उपेन्द्र यादव र वैचारिक वाम पृष्ठभुमि कै हृदयेश त्रिपाठीलाई त्यति असजिलो नलागेको हुन सक्छ। मधेस मधेस मात्र भनेर राजनीति हुँदैन।

गलत संविधान का धारा उपधारा लेख्ने कानुन मन्त्रालयका कर्मचारी हरु नै हुनुपर्छ। अब उपेन्द्र यादव ले घुम्दै फिरदै कानुन मंत्रालय सम्हालेका छन। शक्तिमा छ नेकपा भने पछि संविधान संसोधन यदि गर्छ भने गर्छ कसले भन्ने उपेन्द्र यादव को लाइन हो। अलि लचिलो भएर हुन्छ कि कसरी हुन्छ यसै नेकपा सँग संविधान संसोधन गराउँछु भन्ने अड़ान हो।

त्यो एउटा यथार्थवादी अड़ान हुन सक्छ। त्यसका आफ्नै फाइदा बेफाइदा हरु छन। एक वर्ष त राजपा ले पनि त्यही लाइन लिएको हो। मधेस आन्दोलन लाई तथानाम गाली गरेरै पहाड़मा हीरो बनेका ओली। त्यो ओली ले किन गर्थ्यो संविधान संसोधन! मलाई चाहिं त्यस्तो लाग्छ।

अर्को संसदमा कसैको पनि बहुमत न आए हुने हो कि? नेकपा भित्र ओली काल समाप्त भएर प्रचण्ड काल शुरू हुनु पर्ने हो कि? प्रचण्ड काल आएर पनि नहुने हो कि?








क्रांतिको बाटो र धैर्य र सम्वादको बाटो
संविधान संसोधनको संभावना पटक्कै छैन
उपनिर्वाचनको पाठ: सीके राउत ले अर्को फड्को मार्नु पर्छ
सपा, राजपा र जपा को एकीकरण को जरुरत सबैभन्दा बढ़ी जपा लाई छ

Thursday, August 13, 2015

संघीय मोर्चा (Federal Front) को सत्ता सम्म पुग्ने बाटो



तर्क र शक्ति

उपेन्द्र र अशोक एक ठाउँ मा आए। राम्रो। बिजय गद्दार लाई फाले। राम्रो। बिजय गद्दार को चरित्र चिन्ने नेपाल को राजनीति को अंतिम मान्छे उपेन्द्र यादव। चार दल को मधेसी मोर्चा बन्यो। राम्रो। उपेन्द्र ले चन्द र वैद्य लाई एक ठाउँ ल्याए। कसरी ल्याए उसै लाई थाहा होला। तर ल्याए। त्यो राम्रो हो।

जनजाति आदिवासी ले पद्म रत्न तुलाधर लाई गणेशमान मानेका छन। मैले आफैले बीपी कोइराला को भन्दा पहिले पद्म रत्न तुलाधर को नाम सुनेको। मधेसी मा महेंद्र नारायण निधि, नेवार मा पद्म रत्न तुलाधर प्रधान मंत्री भइ सकेको हुनुपर्ने मान्छे हरु। त्यस गोलबंदी मा जय प्रकाश गुप्ता पनि छन। लेख हरु लेख्ने थोरै नेपाल का नेता हरु मध्ये जय प्रकाश गुप्ता। अहिले प्रचंड र बाबुराम को बाहुनवादी चरित्र घाम जस्तै जुन छर्लङ्ग भएको छ त्यसले जय प्रकाश गुप्ता को ती दुई ले मलाई छेड़की लाए भन्ने claim लाई बल पुगेको छ।

बहुदल का गणेशमान गणेशमान, संघीयता/समावेशीता को गणेशमान एउटा चाहिएको अवस्था छ। पद्म रत्न तुलाधर भनेको पहाड़ी रामराजा प्रसाद सिंह, खाँटी गणतन्त्रवादी। भावी राष्ट्रपति।

अनन्त माओवादी लाई दुई फ्याक गर्न सक्ने, त्यस्तै अमरेश ले काँग्रेस लाई। एमाले का जनजाति पनि गोलबंद छन।

नेपालको राजनीति मा के छ भने पैसा को थैली हुन्छ पार्टी अध्यक्ष सँग। अनि पार्टी अध्यक्ष सँग निहुँ खोज्दैनन्। राजा सँग निहुँ खोजेका हरु नवराजा हरु सँग थुरु थुरु भएर बस्छन्। भोलि चुनाव लड़न टिकट दिएन, चुनाव खर्च दिएन भने, यो आइरहेको मासिक तलब भत्ता गोल मात्र हुन्छ भन्ने छ।

भने पछि बगावत गर्ने त कसरी गर्ने? सुतिरहेको हनुमान ले सोधेको प्रश्न।

यो संविधान सभा हो। तर संसद पनि हो। संविधान लेखन को सन्दर्भ मा दुई तिहाई बहुमत चाहिन्छ। तर कानुन बनाउन साधारण बहुमत ले पुग्छ। संसद को रुपमा कानुन पनि बनाउन सक्छ यस संविधान सभा ले।

बागी सभासद जति सबै ले मिलेर एउटा कानुन पास गर्ने। कुनै पनि राजनीतिक पार्टी ले चुनाव मा ल्याएको मत को समानुपातिक पैसा पार्टी चलाउन सरकार बाट नै पाउने, अरु कतै बाट पैसा लिन नपाउने। अनि पार्टी को आय व्यय को हिसाबकिताब पैसा पैसा पारदर्शी किसिमले इंटरनेट मा राख्न पर्ने। यति गरे पछि देश को राजनीति को गंगा साफ़ हुन्छ।

अनि मजा सँग बगावत गर्ने। देखावटी बगावत होइन, साँचीको बगावत।

संसद मा जुन सुकै सांसद ले बिल ल्याउन पाऊँछ। त्यस का लागि पार्टी अध्यक्ष हुनु पर्दैन। शीर्ष नेता हुनु पर्दैन।

काँग्रेस का ९०, माओवादी का ५०, एमाले का ८० सभासद ले फुटेर नया पार्टी खड़ा गरे तिनले पछिल्लो चुनाव मा ल्याएको मत ले नै पैसा पाउने गर्न सकिन्छ।

मत को पनि र पैसा को पनि स्रोत जनता भए पछि राजनीति अर्कै उचाइ मा पुग्छ। गंगा सफाइ हुन्छ।

एमाले को जुन माफियाकरण भएको छ, त्यसको औषधि पनि यही हो।

काँग्रेस का ९०, माओवादी का ५०, एमाले का ८० सभासद। रामेश्वर राय यादव लगायत का मधेसी दल का ५०। अन्य ३०। बहुमत नै बागी हरु को छ।









Sunday, August 09, 2015

Gachhedar In Big Trouble



६ प्रदेशको सहमतिले गच्छदारको पार्टीमा भाडभैलौ, असन्तुष्टको पार्टी छाड्ने चेतावनी
६ प्रदेशको सम्झौतामा हस्ताक्षर गर्ने सो पार्टीका अध्यक्ष

विजयकुमार गच्छदार अहिले पार्टीमा एक्लोजस्तै भएका छन्

। विजयकुमार गच्छदारबाहके सबै पदाधिकारीले सो सहमतिको विरोध गरेका छन् । उनीहरुले सहमति नसच्चाए पार्टीमा नबस्ने चेतावनी समेत दिन थालेका छन् । ..... पार्टीका उपाध्यक्ष जितेन्द्र देव तथा महासचिव रामजनम चौधरीलगायतका नेताहरु विरोध जनाउँदै हिजो रातीका बैठक पनि बहिष्कार गरेका थिए । ..... हुन त शुरुमा अध्यक्ष गच्छदारले पनि ६ प्रदेशको सहमतिमालाई विरोध जनाएका थिए । तर पछि तीन दलका नेताहरुले उनलाई मनाएका थिए । उनले पछि मात्र सहमतिमा हस्ताक्षर गरेका थिए । आज उनको पार्टीमा असन्तुष्ट पक्षले विहानैदेखि बैठक गरिरहेका छन् । बैठक बसिरहेको ठाउँ बारे बोल्न चाहेका छैन । ...... यो एकदमै अवैज्ञानिक, पहिचान विरोधी र संघीयता विरोधी खाका हो । हामीले सोच्दै नसोचेको जस्तो खाका आयो । हामीले सोचेका थियौं कि मधेशका दुई तीनटा जिल्लालाई पहाडमा मिलाउलान् वा टुक्रा गर्लान् । त्यसमा कम्प्रमाइज गर्न सकिन्थ्यो । तर यो त बर्बादै भयो । ....... यसमा मेरो कुनै सहमति छैन । खाकाप्रति घोर आपत्ति र असहमति छ । ...... यो ६ प्रदेशको खाकाले मधेशलाई विभाजित गरिएको छ । मधेशको पहिचानलाई मेटाइएको छ । यो संघीयताविरोधी खाका हो । ...... यदि पत्रपत्रिकामा आएको जस्तो कुरा हो भने त्यो कदापी स्वीकार हुँदैन । पार्टी अध्यक्षको यो गलत निर्णय हो । ...... पार्टी अध्यक्षले गल्ति गर्ने र उहाँको साथमा सबै सती जाने कुरा पनि हुँदैन । ....... यो खाकालाई हामी कुनै पनि हालतमा स्वीकार गर्दैनौ । मधेश तथा थरुहटको पहिचान नै समाप्त गरेको छ । यो त मधेशी जनताले कल्पना गरेको भन्दा धेरै फरकको खाका आएको छ । यसलाई हामी कदापी स्वीकार गर्दैनौ । ...... गर्नुभएको छ तर नोट अफ डिसेन्ट लेख्नु भएको छ । प्रचण्डले पनि यो सहमति प्रति असहमति जनाउँदै हस्ताक्षर गरेर नोट अफ डिसेन्ट लेख्नु भएको छ ....... यो ६ प्रदेशको खाका पार्टीलाई कुनै पनि हालतमा स्वीकार हुँदैन ।