Gopal Tamang
६ प्रदेश एकल बाहुन राज्यको निरन्तरता हो ।
६ प्रदेशको संघीयताको मोडेल फेरि पनि नेपाललाई खसआर्य जाति (बाहुन क्षेत्री शासक) ले एकल जातिय रुपमा आफ्नै मात्र बर्चस्व र हालिमुहालिका साथ शासन गरिरहने षड्यन्त्र हो । यो मैले कल्पना गरेर बोलेको कुरा हैन तथ्यांकले चिच्याइ चिच्याइ बोलिरहेको सत्य हो । एकछिन ठन्डा दिमाग लगाएर ६ प्रदेश भित्रको जातिगत जनसंख्याको तथ्यांक हेर्नुहोस अनि आफैं पनि बिचार गर्नुहोस् र मैले प्रकाश पारेको कुरा पनि मनन गरेर हेर्नुहोस ।
बि.सं २०६८ (सन २०११) को तथ्यांक अनुसार प्रदेशगत जातिय जनसंख्या निम्नानुसार हेर्नुहोस ।
प्रदेश नं १
क्षेत्रि बाहुन 26.85%
राई 11.32
लिम्बू 8.04
तामाङ 4.66
मगर 4.17
थारु 4.15
नेवार 3.72
मुसलमान 3.59
कामी 3.28
प्रदेश नं २
यादव 14.78
मुसलमान 11.58
थारु 5.27
प्रदेश नं ३
बाहुन क्षेत्रि 35.56
तामाङ 20.42
नेवार 16.92
मगर 4.89
प्रदेश नं ४
बाहुन क्षेत्रि 32.61
मगर 17.43
गुरुङ 10.27
कामी 8
प्रदेश नं ५
बाहुन क्षेत्रि 28.2
मगर 15.77
थारु 14.43
मुसलमान 6.71
कामी 6.61
प्रदेश नं ६
बाहुन क्षेत्रि 52.72
थारु 11.27
कामी 10.98
ठकुरी 6.74
मगर 5.1
माथिको तथ्यांक अनुसार प्रदेश नम्बर २ बाहेक अन्य ५ वटा प्रदेशमा बाहुन र क्षेत्रीको जोडेर जनसंख्या बाहुल्य छ । ताराईको आदिवासी थारु जातीलाई ५ वटा प्रदेशमा छरेर कतै पनि बाहुल्य नहुने षड्यन्त्र गरेको छ । त्यस्तै मगरलाई पनि त्यसरी नै ५ वटै प्रदेशमा तितरबितर पारेर सवैतिर अल्पसंख्यक हुने गरि डिजाइन गरिएको छ । दलित समुदायको हकमा वर्तमान एकात्मक राज्यमा कुनै जिल्लामा सघन बस्ती छैन त्यसैले अब बन्ने प्रदेशहरुमा दलितहरू स्वत: टुक्रिएको छ ! ५ प्रदेशमा आफ्नो बाहुल्य कायम हुने डिजाइन कोरेर शासक जातिको पहिलो षड्यन्त्र सफल भइसक्यो । अब ती ५ प्रदेश भित्र निर्वाचन क्षेत्र निर्धारण गर्ने बेला प्रत्यक प्रदेशको तामाङ नेवार राई गुरुङ र लिम्बूलाई प्रत्येक निर्वाचन क्षेत्रमा फेरि तितरबितर पार्नेछ ।
यसरी निर्वाचन क्षेत्र निर्धारण गर्दा सम्भव भए सम्म सबै निर्वाचन क्षेत्र खसआर्य बाहुल्य बनाउनेछ अथवा सबैमा बाहुल्य नहुने देखिएमा केहीमा बाहुल्य हुने गरि डिजाइन गर्नेछ । यसरी भोलि चुनाव हुँदा आफ्नो धेरै जनसंख्या रहेको सवै निर्वाचन क्षेत्रमा हरेक पार्टीले बाहुन क्षेत्री उम्मेदवार खडा गर्नेछ र जित पनि उनिहरुकै हुन्छ किनकि बाहुन क्षेत्रीको सबै भोट स्वत: उनिहरुकै मान्छेलाई जानेछ । बाकी केहि आदिवासी जनजाती धेरै रहेको क्षेत्रमा चाहि सुभाष नेम्बाङ , पृथ्वीसुब्बा गुरुङ , कृपाशुर शेर्पा , धनराज गुरुङ , सेरधन राई जस्ता उनिहरुको हलि नेतालाई टिकट दिनेछ । यो प्रक्रियाले यी हलिहरु पनि २/३ जना प्रादेशिक सरकारमा सहभागी गराउनेछन् टाउको देखाउनको लागि अनि बाहुनले अहिले जस्तै भन्नेछ -' हाम्रो सरकार समाबेशी छ ।'
यहि ६ प्रदेशको खाका हुबहु लागू भयो भने अब हुने प्रदेश सभाको चुनावमा प्रदेश नम्बर २ बाहेक प्रदेश १,३,४,५ र ६ गरि जम्मा ५ वटा प्रदेशको प्रादेशिक सरकार बाहुन क्षेत्रीको मुठ्ठीमा हुनेछ । प्रदेशसभाको बहुमतले प्रदेशको नाम राख्ने भनेर अस्ति नै पन्डितहरुले सल्लाह गरिसकेको छ त्यसैले अब प्रदेशहरुको नाम पनि पहिचानमा आधारित नहुने करिब निस्चित भइसक्यो । प्रादेशिक सरकार उनीहरुको मुठ्ठीमा भए पछि लाटोले पनि बुझ्ने कुरा हो कि केन्द्रीय सरकारमा पनि स्वत: उनिहरु नै पुग्छन् । घुमाइ फिराई रुम्जाटार भने झै ६/७ बर्ष झुलाउदा झुलाउदा अन्ततः पन्डितहरुले नेपाललाई फेरि पनि बाहुन राज्या र हिन्दु राज्य नै कायम राख्ने देखियो ।
६ प्रदेश एकल बाहुन राज्यको निरन्तरता हो ।
६ प्रदेशको संघीयताको मोडेल फेरि पनि नेपाललाई खसआर्य जाति (बाहुन क्षेत्री शासक) ले एकल जातिय रुपमा आफ्नै मात्र बर्चस्व र हालिमुहालिका साथ शासन गरिरहने षड्यन्त्र हो । यो मैले कल्पना गरेर बोलेको कुरा हैन तथ्यांकले चिच्याइ चिच्याइ बोलिरहेको सत्य हो । एकछिन ठन्डा दिमाग लगाएर ६ प्रदेश भित्रको जातिगत जनसंख्याको तथ्यांक हेर्नुहोस अनि आफैं पनि बिचार गर्नुहोस् र मैले प्रकाश पारेको कुरा पनि मनन गरेर हेर्नुहोस ।
बि.सं २०६८ (सन २०११) को तथ्यांक अनुसार प्रदेशगत जातिय जनसंख्या निम्नानुसार हेर्नुहोस ।
प्रदेश नं १
क्षेत्रि बाहुन 26.85%
राई 11.32
लिम्बू 8.04
तामाङ 4.66
मगर 4.17
थारु 4.15
नेवार 3.72
मुसलमान 3.59
कामी 3.28
प्रदेश नं २
यादव 14.78
मुसलमान 11.58
थारु 5.27
प्रदेश नं ३
बाहुन क्षेत्रि 35.56
तामाङ 20.42
नेवार 16.92
मगर 4.89
प्रदेश नं ४
बाहुन क्षेत्रि 32.61
मगर 17.43
गुरुङ 10.27
कामी 8
प्रदेश नं ५
बाहुन क्षेत्रि 28.2
मगर 15.77
थारु 14.43
मुसलमान 6.71
कामी 6.61
प्रदेश नं ६
बाहुन क्षेत्रि 52.72
थारु 11.27
कामी 10.98
ठकुरी 6.74
मगर 5.1
माथिको तथ्यांक अनुसार प्रदेश नम्बर २ बाहेक अन्य ५ वटा प्रदेशमा बाहुन र क्षेत्रीको जोडेर जनसंख्या बाहुल्य छ । ताराईको आदिवासी थारु जातीलाई ५ वटा प्रदेशमा छरेर कतै पनि बाहुल्य नहुने षड्यन्त्र गरेको छ । त्यस्तै मगरलाई पनि त्यसरी नै ५ वटै प्रदेशमा तितरबितर पारेर सवैतिर अल्पसंख्यक हुने गरि डिजाइन गरिएको छ । दलित समुदायको हकमा वर्तमान एकात्मक राज्यमा कुनै जिल्लामा सघन बस्ती छैन त्यसैले अब बन्ने प्रदेशहरुमा दलितहरू स्वत: टुक्रिएको छ ! ५ प्रदेशमा आफ्नो बाहुल्य कायम हुने डिजाइन कोरेर शासक जातिको पहिलो षड्यन्त्र सफल भइसक्यो । अब ती ५ प्रदेश भित्र निर्वाचन क्षेत्र निर्धारण गर्ने बेला प्रत्यक प्रदेशको तामाङ नेवार राई गुरुङ र लिम्बूलाई प्रत्येक निर्वाचन क्षेत्रमा फेरि तितरबितर पार्नेछ ।
यसरी निर्वाचन क्षेत्र निर्धारण गर्दा सम्भव भए सम्म सबै निर्वाचन क्षेत्र खसआर्य बाहुल्य बनाउनेछ अथवा सबैमा बाहुल्य नहुने देखिएमा केहीमा बाहुल्य हुने गरि डिजाइन गर्नेछ । यसरी भोलि चुनाव हुँदा आफ्नो धेरै जनसंख्या रहेको सवै निर्वाचन क्षेत्रमा हरेक पार्टीले बाहुन क्षेत्री उम्मेदवार खडा गर्नेछ र जित पनि उनिहरुकै हुन्छ किनकि बाहुन क्षेत्रीको सबै भोट स्वत: उनिहरुकै मान्छेलाई जानेछ । बाकी केहि आदिवासी जनजाती धेरै रहेको क्षेत्रमा चाहि सुभाष नेम्बाङ , पृथ्वीसुब्बा गुरुङ , कृपाशुर शेर्पा , धनराज गुरुङ , सेरधन राई जस्ता उनिहरुको हलि नेतालाई टिकट दिनेछ । यो प्रक्रियाले यी हलिहरु पनि २/३ जना प्रादेशिक सरकारमा सहभागी गराउनेछन् टाउको देखाउनको लागि अनि बाहुनले अहिले जस्तै भन्नेछ -' हाम्रो सरकार समाबेशी छ ।'
यहि ६ प्रदेशको खाका हुबहु लागू भयो भने अब हुने प्रदेश सभाको चुनावमा प्रदेश नम्बर २ बाहेक प्रदेश १,३,४,५ र ६ गरि जम्मा ५ वटा प्रदेशको प्रादेशिक सरकार बाहुन क्षेत्रीको मुठ्ठीमा हुनेछ । प्रदेशसभाको बहुमतले प्रदेशको नाम राख्ने भनेर अस्ति नै पन्डितहरुले सल्लाह गरिसकेको छ त्यसैले अब प्रदेशहरुको नाम पनि पहिचानमा आधारित नहुने करिब निस्चित भइसक्यो । प्रादेशिक सरकार उनीहरुको मुठ्ठीमा भए पछि लाटोले पनि बुझ्ने कुरा हो कि केन्द्रीय सरकारमा पनि स्वत: उनिहरु नै पुग्छन् । घुमाइ फिराई रुम्जाटार भने झै ६/७ बर्ष झुलाउदा झुलाउदा अन्ततः पन्डितहरुले नेपाललाई फेरि पनि बाहुन राज्या र हिन्दु राज्य नै कायम राख्ने देखियो ।
