Thursday, February 04, 2016

सीके राउत का कमी कमजोरी

सीके राउत लाई भारत ले भ्रमण मा बोलायो। ठीक त्यही समय नेपाल सेनाको प्रधान सेनापति लाई पनि भारत ले भ्रमण मा बोलायो। नेपालको प्रधान मंत्री ले भारत भ्रमण गर्ने कहिले कहिले, नेपाल सेनाको प्रधान सेनापति दिल्ली पुगिसक्यो। नेपाल सेना र भारत सेना को एक को अर्को सँग सीधा सम्बन्ध छ। मानार्थ एक अर्काको कमांडर इन चीफ हुने व्यवस्था छ। कहीं नभएको जात्रा। अद्वितीय सम्बन्ध भनेको यही हो। यो अमेरिका र बेलायत बीच पनि छैन।

भारतको सीके लाई सन्देश हो। उसै पनि भारतले नचाहँदा नचाहँदै मधेस अलग देश बन्ने संभावना कति छ? भारत ले चाहेको नेपाल, भारत, भुटान, बांग्लादेश को आर्थिक एकीकरण। कदम पनि चालिसकेको।

मधेसी ले खोजेको समानता मात्र हो। मानव अधिकार। मताधिकार। एक व्यक्ति एक मत। त्यो नेपाल भित्र नपाए अलग देश बन्ने भनेको न हो। जसरी अहिंसाको बाटो एक मात्र बाटो भनेर सीके ले भनेका छन। त्यसै गरी लोकतंत्र लक्ष्य भएको आंदोलन को शैली लोकतान्त्रिक मात्र हुन सक्छ। भने पछि मधेस अलग देशको लक्ष्य को निर्णय कसले गर्यो? कुन संगठनले कुन महाधिवेशन मा गरेको निर्णय हो त्यो? त्यो महाधिवेशन मा कुन किसिमको छलफल भयो? कस्ता तर्क वितर्क पेश भए? सीके एक्लै ले निर्णय गरेका हुन भने त्यो त आफ्नै किसिमको तानाशाही भयो।

सीके ले मधेसी दल हरु लाई बारम्बार आह्वान गरेका छन, आउ, मेरो एजेंडा मा आउ भनेर हवाई फायर गरेको गर्यै। तर सीके को मधेसी मोर्चा का नेता हरु सँग मुखामुख बसेर बैठक छलफल भएको मलाई थाहा छैन। भेट्न संभव नभएको त होइन। बिना भेटघाट सहकार्य को चाहना। के हो यो?

सीके को संगठन मा सदस्य संख्या एक लाख पुगेको रहेछ। मधेसमा जनसंख्या डेढ़ करोड़ छ। एउटा पनि मधेसी पार्टी सँग एक लाख सदस्य छैन। अर्थात सदस्य संख्या को हिसाबले सीके को संगठन पार्टी बन्ने हो भने मधेसको नंबर एक पार्टी बन्छ।

मधेस अलग देश बन्नै हुँदैन, कुनै पनि हालत मा बन्नै हुँदैन भन्ने होइन। मधेस अलग देश बन्न भारत अथवा कुनै देशको आशीर्वाद चाहिने भन्ने पनि होइन। तर केही गरी मधेस अलग देश बन्छ भने त्यस देशलाई भारत मात्र होइन दुनियाको प्रत्येक देशको मान्यता चाहिने हुन्छ। पहिलो त भारत नै हो।

मधेस अलग देश चाहिने एक मात्र कारण हुन सक्छ मधेसीले नेपालमा एक व्यक्ति एक मत नपाउनु। तर मधेसिले एक व्यक्ति एक मत झण्डै झण्डै पाइसकेको अवस्था छ। मधेस आंदोलन को ११ बुँदे पुरा हुना साथ मधेसी ले एक व्यक्ति एक मत पायो। अनि मधेस अलग देशको एजेंडा गायब हुन्छ। किन भन्ने कारण हराउँछ।

अनि त्यस पछि सीके ले के गर्ने? आफ्नो संगठन विसर्जन गर्ने? आफु प्रवास जाने? महात्मा गांधी को काँग्रेस पार्टी ले भारत स्वतंत्र हुनु अगाडि नै भारत भित्र प्रत्येक चुनाव लड्दै आएको। सीके को संगठन ले चुनाव नलडने बाटो संगठन विसर्जन को बाटो हो।

गांधी ले भारत को भूभाग भित्र भारतीय को समानता का लागि लड़े। विजय पनि प्राप्त गरे। तर त्यसै भारतीय ले दुनिया मा जहाँ पनि समानता पाउनु पर्छ भन्ने लक्ष्य गांधी ले स्थापित गरेनन। गांधी को ब्लाइंड स्पॉट मा मधेसी पर्यो। मधेसी भारतीय नै त हो। प्रत्येक मधेसी NRI हो। दुनिया मा सबैभन्दा बढ़ी NRI हरु भएको देश नेपाल। एक करोड़ बढ़ी छ। दुनिया भरि गन्दा २० करोड़ जति छन NRI हरु।

भने पछि नेपालमा मधेसी लाई गार्हो पर्यो भने त्यो त मोदी को समस्या हो। मधेसी बलियो पोजीशन मा छ। मधेस अलग देश नबन्ने मधेसी को ताकत नपुगेर होइन। मधेसी ले समानता पाउन  मधेस अलग देश आवश्यक नभएर हो।

सीके को मधेस अलग देशको एजेंडा ले मधेसी मोर्चा लाई स्पेस बनाइदिएको छ। योगदान नभएको होइन। महत्व नभएको होइन। तर ११ बुँदे पुरा भए पछि सीके राउत को संगठन ले राजनीतिक पार्टी को रूप धारण गरेर चुनाव लड्ने बाटो अंगीकार गर्नु पर्छ। होइन भने एक लाख सदस्य गुमराह हुने छन।

सीके को संगठन ले पांच लाख मात्र सदस्य बनाउने हो भने पहाड़मा खुट्टा नटेकेरै सारा देश कब्ज़ा हुन्छ। मधेस अलग देश सानो लक्ष्य भयो। लक्ष्य हुनुपर्यो विराट। लिच्छवि राज पार्ट दो हुनुपर्यो सीके को लक्ष्य।



No comments: