पहिलो कुरा त तर्क नै दिँदैनन्। यति सम्म हेपुवा प्रवृति छ कि आप कह रहे हो एक मधेस दो प्रदेस और मैं कह रहा हुँ नहीं तो बस नहीं, मैं कह रहा हुँ न ---- वैसी attitude है। कोई तर्क वितर्क करने की जरुरत ही नहीं समझते। उनका है कि जो कह रहे हो होगा उसका ठीक उलटा। क्यों कि आप ने जो कह दिया।
एक मधेस दो प्रदेस विरुद्ध दिइने तर्क हरु के छन?
त्यस पछि आउँछ कुरा नेता को। कि ओली जी भन्दै हुनुहुन्छ हुँदैन। भने पछि हुँदैन। सिटौला जी, देउबा जी ले पनि हुँदैन भन्नु भएको छ। त्यसकारण हुँदैन। यानि कि मधेसी जनता जाए भाँड में, थारु जनता जाए भाँड में, शहीद जाए भाँड में। ओली देउबा सिटौला भीम रावल ले हुन्न भने पछि हुन्न भन्ने राणा शासन attitude नै समस्या भएकोले एक मधेस दो प्रदेस भनेको हो। Bull's Eye!
त्यस पछि उनी हरुले कुरा गर्छन जनता को। बल्ल। यो लोकतंत्र हो कि होइन? जनताले भनेको मानने कि नमान्ने? तपाईंले भनेर हुन्छ, झापा का मान्छे ले दुई नंबर मा बस्दिन भन्दा भन्दै जबरजस्ती दुई नंबर मा राख्न मिल्छ?
जनता ---- झापा का बाहुन जनता, झापा का राजवंशी चाहिँ के? कैलाली का थारु के? झापा का बाहुन को चित्त नदुखाउन यति टाउको दुखाउने ले रुपन्देही का मधेसी सँग के सोधपुछ गरेको? गरेको कि नगरेको? ७५ जिल्ला छन। अरु जिल्ला का जनता को कुरा बुझ्नु पर्दैन?
त्यही झापा, मोरंग, सुनसरी, चितवन, कैलाली, कंचनपुर का बाहुन पुरुष को हुनुपर्ने ७% तर केंद्र सरकार मा भयो ९०% अनि त संघीयता मा जानुपरेको ---- भने पछि संघीय सीमांकन मा उनको कुरा हुन्छ जीरो। उनको केंद्र स्तर मा ९०% बाट झार्न लाई बाँकी का लागि आरक्षण हो। मधेसी र थारु को केंद्र सरकार मा पहुँच नभएकोले हो मधेसमा संघीय सीमांकन गर्नु परेको। संघीयता मधेसी र थारु का लागि हो, बाहुन का लागि होइन।
त्यस पछि सारिन्छ देश को एकता को कुरा। पहाड़ मधेस मिसाएन भने देश टुट्छ। जब कि यथार्थ उल्टो हो। त्यही मिसाएर देश टुटको संघारमा पुगेको छ।
मिलेर बस्नु पर्छ भन्छन। अनि त्यही त एक मधेस दो प्रदेस भनेको। तराई मा ४०% पर्वते र ६०% मधेसी/थारु छ। त्यहाँ एक मधेस दो प्रदेस भनेको मिलेर बस्ने मात्र भनेको होइन। अहिले तराई मा देशको ५१% र पहाड़मा ४९% लाई भविष्यमा तराई मा ७०% पहाड़मा ३०% र दुर भविष्यमा तराईमा ९०% पहाड़मा १०% भन्न चाहेको छ मधेस आंदोलन ले। मधेसमा अब जग्गा र जंगल छैन। तर भारत देखि चीन देखि दुनिया अमेरिका बेलायत जहाँ पनि महानगर का लागि समथर जमीन नै चाहिएको छ। नेपालको आर्थिक भविष्य हो शहरीकरण र औद्योगिकीकरण। त्यो हुने तराई मा हो।
एक मधेस दो प्रदेस को बाटो भनेको भविष्य मा पहाड़ी भारत मा पाले बन्नु पर्दैन, दुनिया का शहर हरुमा बेचिनु पर्दैन, काम खोज्दै मलेशिया कतार पुग्नु पर्दैन, दुनिया का उच्चतम opportunity खोज्न अमेरिका बेलायत पुग्नै पर्छ भन्ने छैन ---- त्यो हो एक मधेस दो प्रदेस भनेको। मधेसी शहीद भएको पहाड़ी का लागि हो। यो अधिकार भन्दा बढ़ी सभ्यता को लड़ाई हो।
एक मधेस दो प्रदेस विरुद्ध दिइने तर्क हरु के छन?
त्यस पछि आउँछ कुरा नेता को। कि ओली जी भन्दै हुनुहुन्छ हुँदैन। भने पछि हुँदैन। सिटौला जी, देउबा जी ले पनि हुँदैन भन्नु भएको छ। त्यसकारण हुँदैन। यानि कि मधेसी जनता जाए भाँड में, थारु जनता जाए भाँड में, शहीद जाए भाँड में। ओली देउबा सिटौला भीम रावल ले हुन्न भने पछि हुन्न भन्ने राणा शासन attitude नै समस्या भएकोले एक मधेस दो प्रदेस भनेको हो। Bull's Eye!
त्यस पछि उनी हरुले कुरा गर्छन जनता को। बल्ल। यो लोकतंत्र हो कि होइन? जनताले भनेको मानने कि नमान्ने? तपाईंले भनेर हुन्छ, झापा का मान्छे ले दुई नंबर मा बस्दिन भन्दा भन्दै जबरजस्ती दुई नंबर मा राख्न मिल्छ?
जनता ---- झापा का बाहुन जनता, झापा का राजवंशी चाहिँ के? कैलाली का थारु के? झापा का बाहुन को चित्त नदुखाउन यति टाउको दुखाउने ले रुपन्देही का मधेसी सँग के सोधपुछ गरेको? गरेको कि नगरेको? ७५ जिल्ला छन। अरु जिल्ला का जनता को कुरा बुझ्नु पर्दैन?
त्यही झापा, मोरंग, सुनसरी, चितवन, कैलाली, कंचनपुर का बाहुन पुरुष को हुनुपर्ने ७% तर केंद्र सरकार मा भयो ९०% अनि त संघीयता मा जानुपरेको ---- भने पछि संघीय सीमांकन मा उनको कुरा हुन्छ जीरो। उनको केंद्र स्तर मा ९०% बाट झार्न लाई बाँकी का लागि आरक्षण हो। मधेसी र थारु को केंद्र सरकार मा पहुँच नभएकोले हो मधेसमा संघीय सीमांकन गर्नु परेको। संघीयता मधेसी र थारु का लागि हो, बाहुन का लागि होइन।
त्यस पछि सारिन्छ देश को एकता को कुरा। पहाड़ मधेस मिसाएन भने देश टुट्छ। जब कि यथार्थ उल्टो हो। त्यही मिसाएर देश टुटको संघारमा पुगेको छ।
मिलेर बस्नु पर्छ भन्छन। अनि त्यही त एक मधेस दो प्रदेस भनेको। तराई मा ४०% पर्वते र ६०% मधेसी/थारु छ। त्यहाँ एक मधेस दो प्रदेस भनेको मिलेर बस्ने मात्र भनेको होइन। अहिले तराई मा देशको ५१% र पहाड़मा ४९% लाई भविष्यमा तराई मा ७०% पहाड़मा ३०% र दुर भविष्यमा तराईमा ९०% पहाड़मा १०% भन्न चाहेको छ मधेस आंदोलन ले। मधेसमा अब जग्गा र जंगल छैन। तर भारत देखि चीन देखि दुनिया अमेरिका बेलायत जहाँ पनि महानगर का लागि समथर जमीन नै चाहिएको छ। नेपालको आर्थिक भविष्य हो शहरीकरण र औद्योगिकीकरण। त्यो हुने तराई मा हो।
एक मधेस दो प्रदेस को बाटो भनेको भविष्य मा पहाड़ी भारत मा पाले बन्नु पर्दैन, दुनिया का शहर हरुमा बेचिनु पर्दैन, काम खोज्दै मलेशिया कतार पुग्नु पर्दैन, दुनिया का उच्चतम opportunity खोज्न अमेरिका बेलायत पुग्नै पर्छ भन्ने छैन ---- त्यो हो एक मधेस दो प्रदेस भनेको। मधेसी शहीद भएको पहाड़ी का लागि हो। यो अधिकार भन्दा बढ़ी सभ्यता को लड़ाई हो।
No comments:
Post a Comment