अहिले त महन्थ ठाकुर, उपेन्द्र यादव, राजेन्द्र महत्तो, मातृका यादव–सबै "अब मधेस प्रदेश हैन, मधेस देश चाहिन्छ" भन्न थालेका छन् । तीन बर्ष अघि मैले "यस्तै अवस्था रहे मधेसको राज्यसंग सम्बन्ध टुट्न सक्छ" मात्र भनेको थिए । राष्ट्रपति रामवरण यादव जीले प्र.म. लार्इ बोलाएर म उपर कारवाही गर्न भन्नु भयो । उपेन्द्र यादव जी स्वयं फोरम नेपालको डेलिकेशन लिएर मलार्इ ठेगान लाउन प्रचण्ड जी कै सम्मुख तत्कालिन प्र.म. झलनाथ जीलार्इ उक्साउनु भयो । रेणु यादव, राम सहाय यादव अहिले पनि छन् । भनिन्छ, यसैपछि झलनाथ जीले मेरो मुद्दा हेर्ने न्यायाधिश सुशीला कार्कीसंग भेटेर दवाव दिनु भयो । जे होस्, प्रसंग त्यो होइन । प्रसंग हो, हालसम्मकै विद्यमान राज्य व्यवस्थाबाट पोषित महन्थ ठाकुर, उपेन्द्र यादव, राजेन्द्र महत्तोहरू अब अलग देश बनाउने कुरा गर्न थालेका छन् ।मलाई व्यक्तिगत यो निकै जिज्ञासा लागेको कुरा हो। र आज यो जेपी जी को मुख बाट नै सुन्न पाइयो। अंग्रेजी मा भनिन्छ straight from the horse's mouth.
मधेसी क्रांति ले अंतरिम संविधान मा "स्वायत्त मधेस प्रदेश" स्थापित गरे पछि को घटना हो यो। मधेसवाद त सिद्धांत नै होइन भनेर बारम्बार भनेका उपेन्द्र यादव ले स्वायत्त भन्ने शब्द पनि नबुझेको हो कि के हो? स्वायत्त भनेको आत्म निर्णय को अधिकार हो। त्यो भनेको छुट्टिन पाउने अधिकार नै हो। अर्को अर्थ संभव छैन।
राम वरण यादव मा काँग्रेसी मधेसी मा हुने थुप्रै अवगुण हरु छन।
मधेसी दल हरुको आफु आफु मा फुट्ने त्यत्रो इतिहास छ। जनता लाई शोसक भनेका हरु को शक्ति स्रोत मानेर पुजा गर्ने। यसो केही दि पो हाल्छ कि भन्ने लोभ।
स्वायत्त मधेस त स्वायत्त मधेस नै हुन्छ। तर मधेसी ले देश तोड्ने होइन देश कब्ज़ा गर्ने हो।
यस कहानी को तथ्य के हो? किनभने जेपी टैलेंटेड मान्छे। नेपालमा अथवा मधेसमा लेख हरु लेख्ने नेता कति जना छन? भएको आखिर के रहेछ?
(१) राष्ट्रपति ले प्र म लाई कारवाही गर भनेको हो?
(२) उपेन्द्र यादव ले पनि त्यही गरेको हो?
(३) प्र म झाले ले न्यायधीश भेटेको हो?
यी तीन तथ्य हुन भने नेपाल मा राजनीतिक भ्रष्टाचार को व्यापकता देखियो। आफ्नो पद को मर्यादा मिच्ने राष्ट्रपति र प्र म देखियो। चरी-घैंटे मारिंदा राजनीतिको माफियाकरण उदांग भए जस्तो। यहाँ अलिकति यादव नॉन यादव को गन्दा राजनीति पनि देखियो। तर मुख्य बदमाशी त पहाड़ी शासक वर्ग को हो। प्र म र न्यायधीश को।
बोलेको भरमा कारवाही गर्ने भन्ने हुँदैन। एक जना लाई चुनाव नै लड़न न पाउने अवस्था मा पुर्याइयो। "यस्तै अवस्था रहे मधेसको राज्यसंग सम्बन्ध टुट्न सक्छ" नभनेको भए जेपी ले जेल को हावा नखाने? संविधान ले वाक स्वतंत्रता भनेको छ त।
मधेसी दल र नेता हरुको एकता हुनुपर्छ तर स्वस्थ र लोकतान्त्रिक किसिमले। सिद्धांत र राजनीतिक कार्यक्रम का आधारमा। नेतृत्व अंक गणित का आधारमा हुनुपर्यो। तर सुशील पथ मा भने होइन। सुशील ले के भन्दैछ अहिले? मलाई नेता मानेको हो, पार्टी सभापति मानेको हो, प्रधान मंत्री मानेको हो भने मेरो कुरा पनि मान! भयो अब! त्यस्तो अलोकतांत्रिक नेतृत्व को खेती मधेसी मोर्चा मा हुँदैन। मोर्चा को शीर्ष तहमा खुला छलफल हुनुपर्छ, नियमित।
मैले के यो कहानी साँचो हो यस कारणले सोधेको कि सीके राउत लाई समात्दा पनि ठ्याक्कै यस्तै कहानी मीडिया मा आएथ्यो। राम वरण ले समात्नु पर्छ भनेको। मधेसी दल हरु ले हुन्छ हुन्छ भनेको। यानि कि पहाड़ी सत्ता वर्ग ले त समातेकै होइन जस्तो, बामे त मधेसी हरु का सामुन्ने निरीह प्राणी। यो सत्ता वर्ग को फुट डालो और राज करो अंतर्गत होइन? What's going on?
हुन त बाल ठाकरे पनि कहाँ पो चुनाव लड़्थ्यो र? ठाकरे पनि लेखहरु लेख्ने।
No comments:
Post a Comment