भारत नेपाल लाई सीरिया बनेको देख्न चाहँदैन। त्यसलाई नेपाल भित्र भारत को हस्तक्षेप को रुपमा हेर्न मिल्दैन। अहिले नै बोर्डर पारि शरणार्थी शिविर हरु बनेका छन। शान्तिपूर्ण प्रदर्शन मथिको बर्बर दमन सहन नसकी मधेसी र थारु हजारौं को संख्यामा ती शिविर मा बसेका छन। त्यो संख्या लाखौं सम्म पुग्ने अनि भारत चुप लागेर बस्ने भन्ने हुँदैन। भारत ले त्यसैले अहिले नै एउटा proactive role खेल्छ। यो उसको आतंरिक सुरक्षा को मुद्दा भइसक्यो।
राजनीतिक मुद्दा को राजनीतिक समाधान खोज्नु लोकतान्त्रिक चरित्र हो। त्यो काठमाण्डु को सत्ताले प्रदर्शन गरेको अवस्था छैन। राजनीतिक मुद्दा को र शान्तिपूर्ण प्रदर्शन को दमन समाधान खोजेर सुशील असाद कोइराला ले तानाशाही फ़ासिस्ट चरित्र प्रदर्शन गरेका छन।
त्यो नेपाली जनता लाई पनि सह्य नहुनुपर्ने हो। भारत सरकार लाई त्यो पाच्य छैन। नेपालमा स्थिरता देख्न चाहने चीन पनि सशंकित छ। नेपालको मामिलामा भारत को lead मान्नु अमेरिका को पुरानो नीति हो। बिश्व राजनीति का दुबै लोकतान्त्रिक सहयात्री। संयुक्त राष्ट्र संघ मा भारत लाई वीटो पावर दिलाउने कुरा मा अमेरिका दत्तचित्त भएर लागेको अवस्था छ। यो १० या ५० वर्ष पहिला को भारत होइन। यो विश्व मंच मा प्रवेश गरिसकेको भारत हो।
नेपाल सीरिया बन्नु भारत का लागि अरूभन्दा पनि एउटा embarrassment हुन जानेछ। त्यो उसको विश्व स्टेज मा बन्दै गयेको सकारात्मक इमेज का लागि घातक हो। त्यो इमेज मोदी का अनगिनती भ्रमण हरु का मध्यमले एउटा ईटा माथि अर्को ईटा थप्दै बनेको हो। त्यों सबै माथि पानी फेर्ने काम मा नेपाली शीर्ष नेता हरु लागेको भन्ने भारत लाई चिन्ता स्वाभाविक छ।
भारत नेपालको यथार्थ हो। सुर्य पृथ्वी को यथार्थ भए जस्तै। नेपाली जनता लाई झुक्याउन जो सुकै ले जे सुकै बोले पनि भारत नेपालको यथार्थ हो भन्ने नबुझेको शीर्ष नेता नेपालमा एउटा पनि छैन। नेपालको शासक वर्ग भएर बसेको खस समुदाय १००% भारत बाट आएका मानिस हरु हुन। नेपालको फिजीकरण हुने डर छ होइन कि सैकड़ों वर्ष अगाडि भइसकेको।
लोकतंत्र, मानव अधिकार, गणतंत्र, संघीयता, समावेशीता
देश टुक्रिन बाट रोक्न सकने अब एक मात्र राम वरण यादव देखियो
राजनीतिक मुद्दा को राजनीतिक समाधान खोज्नु लोकतान्त्रिक चरित्र हो। त्यो काठमाण्डु को सत्ताले प्रदर्शन गरेको अवस्था छैन। राजनीतिक मुद्दा को र शान्तिपूर्ण प्रदर्शन को दमन समाधान खोजेर सुशील असाद कोइराला ले तानाशाही फ़ासिस्ट चरित्र प्रदर्शन गरेका छन।
त्यो नेपाली जनता लाई पनि सह्य नहुनुपर्ने हो। भारत सरकार लाई त्यो पाच्य छैन। नेपालमा स्थिरता देख्न चाहने चीन पनि सशंकित छ। नेपालको मामिलामा भारत को lead मान्नु अमेरिका को पुरानो नीति हो। बिश्व राजनीति का दुबै लोकतान्त्रिक सहयात्री। संयुक्त राष्ट्र संघ मा भारत लाई वीटो पावर दिलाउने कुरा मा अमेरिका दत्तचित्त भएर लागेको अवस्था छ। यो १० या ५० वर्ष पहिला को भारत होइन। यो विश्व मंच मा प्रवेश गरिसकेको भारत हो।
नेपाल सीरिया बन्नु भारत का लागि अरूभन्दा पनि एउटा embarrassment हुन जानेछ। त्यो उसको विश्व स्टेज मा बन्दै गयेको सकारात्मक इमेज का लागि घातक हो। त्यो इमेज मोदी का अनगिनती भ्रमण हरु का मध्यमले एउटा ईटा माथि अर्को ईटा थप्दै बनेको हो। त्यों सबै माथि पानी फेर्ने काम मा नेपाली शीर्ष नेता हरु लागेको भन्ने भारत लाई चिन्ता स्वाभाविक छ।
भारत नेपालको यथार्थ हो। सुर्य पृथ्वी को यथार्थ भए जस्तै। नेपाली जनता लाई झुक्याउन जो सुकै ले जे सुकै बोले पनि भारत नेपालको यथार्थ हो भन्ने नबुझेको शीर्ष नेता नेपालमा एउटा पनि छैन। नेपालको शासक वर्ग भएर बसेको खस समुदाय १००% भारत बाट आएका मानिस हरु हुन। नेपालको फिजीकरण हुने डर छ होइन कि सैकड़ों वर्ष अगाडि भइसकेको।
लोकतंत्र, मानव अधिकार, गणतंत्र, संघीयता, समावेशीता
देश टुक्रिन बाट रोक्न सकने अब एक मात्र राम वरण यादव देखियो
No comments:
Post a Comment