हुन त त्यो समयमा प्रचण्डले शाही सेना र जनमुक्ति सेना ले मिलेर मधेसी क्रांति लाई दबाउनु पर्छ भन्ने अभिव्यक्ति दिएकै हुन। बीचमा ३० दलीय गठबन्धनको क्षणिक नौटंकी चल्यो। अब फेरि ३ दलीय पहाड़े/बाहुन गठबंधन आइहाल्यो। जुन आउनु नै थियो -- देर है अंधेर नहीं।
प्रचण्डं र बामदेव ले सत्तामा हुँदा पालै पिलो मधेसी राष्ट्रपति को अपमान गरे जस्तो। जब कि यो हुन ढाका टोपी लगाउने, एक जना पनि मधेसी सल्लाहकार नभएको मधेसी राष्ट्रपति। प्रचण्डले प्रधान मंत्री हुँदा आफ्नो कैबिनेट मा रहेका मधेसी हरुसँग छलफल गर्न उचित ठानेनन् , संविधानले भने अनुसार राष्ट्रपति मार्फ़त गएनन --- सोझै नेपाल सेना को प्रमुख आफै एक्लै निर्णय गरेर फाल्छु जस्तो गर्न थाले। त्यहाँ ethnic prejudice देखियो। अहिले आएर बामेले त्यही गर्यो। देशमा इमरजेंसी लागु गर्ने भनेको राष्ट्रपतिले हो --- प्रधान मन्त्रीले सल्लाह दिने अनि राष्ट्रपतिले लागु गर्ने। तर बामेले देशमा राष्ट्रपति नभा जस्तो गर्यो। कानुनी रुपले हेर्दा देशमा इमरजेंसी लागु नै भएन। प्रक्रिया मिलेन। होइन यदि लागु भएको हो भने त्यति बेला पनि प्रचण्डले सेना प्रमुख फालेकै हुन।
हाम्रो राष्ट्रपतिको किन मानमर्दन गरिस भनेर काँग्रेसी हरु जंगिनु पर्ने --- उल्टै त्यसलाई सानो कुरा, बरु डाक्टर राष्ट्रपति स्वास्थ्य उपचारमा लाग्नु पर्ने भन्दै छन ---- अर्थात racism र ethnic prejudice को कुरामा आफ्नो पार्टीको मान्छे भन्दा अर्को पार्टीको बाहुन सहयात्री।
मधेसी मातृका मंत्री हुँदा उसको पियोन ले अपमान गरेको हो। न्यू यॉर्क मा मधेसी मंत्री लाई कांसुलेट को ड्राइवर ले lack of respect देखाएको मैले देखेको छु।
भर्खरै देशको राष्ट्रपतिलाई जाबो एउटा गृह मंत्री ले अपमान गर्दियो। राष्ट्रपतिको अगाडि संविधानको हकमा मर्यादा क्रम मा गृह मंत्री भनेको ड्राइवर र पियोन जस्तै होइन?
No comments:
Post a Comment